Öncelikle herkese merhaba,
Proje tek bir mekan, tek bir sahne ve gerçek zaman gibi üç temel sınırlamaya sahip olduğu için benim aklımda bir salon ve bu salonda gerçek babası ile tanışacak olan 13 yaşında, bebekken evlat edinilmiş bir kız çocuğu canlandı. Karakterler, evlat edinen anne-baba, eve temizleğe gelen kadın, biyolojik baba ve çocuktan oluşabilir.
Daha önce gözlemlediğim bir örnek üzerinden yola çıkarak, bebekken evlat edinilmiş ve daha ilk günden itibaren evlatlık olduğu kendisine söylenmiş ve sevgi dolu bir ortamda büyümüş bir çocuk için aslında evlatılık olmanın çok travmatik ve yaralayıcı olmayacağını düşünüyorum, çünkü zaten o dünyanın içine doğmuş ve öyle yaşamıştır. Tabii ki gerçek ailesini, evlatlık verilmiş olmasının nedenini merak edebilir ama bunu bir yara olarak taşımaz. Gel gelelim çocuk büyüyüp okula gittiğinde yani toplumsal önyargılar ve kabullenişler ile karşılaştığında, evlatlık olmak artık onun için travmatik bir şey olacaktır. 13 yaşında bir çocuk, ergenliğe de giriyorken bu sorunları en yoğun yaşadığı dönemde olabilir kanımca. Burada daha önce paylaşılan linklerden biri üzerinden daha önce evlat edinmiş bir ailenin yazısını okudum,yazıda prosedürle ilgili ve başlangıçta yeterli bilgilendirilmemeyle ilgili sorunların ardından temel olarak kalan şeyin bir evlat sahibi olmak olduğu vurgulanmıştı. Ben de böyle bir filmde evlatlık olan, evlat edinmiş olan ve çocuğunu evlatlık vermis olan kişilerin duygu ve düşüncelerinin irdelenmesi gerektiğini düşünüyorum.
Sevgiler