FİLM YAPMAK

Kieslowski'nin de dediği gibi film yapmak, seyirciler, festivaller, eleştiriler, söyleşiler demek değildir. Film yapmak her gün sabahın altısında kalkmak demektir. Soğuk, yağmur çamur demektir. İnandığım ve hissettiğim bir hikayenin peşinden koşmak demektir. Film çekmek çetrefilli bir süreç; her şeyi bir kenara bırakın inandığınız işi hayal ettiğiniz biçimde çekmek için nitelikli sektörel bir altyapıya ihtiyaç duyarsınız. Bir sinema endüstrisi (sektörü) Türkiye koşullarında henüz yok.

Bir ülke sinemasından bahsedebilmek için, tüm toplumsal kesime hitap eden filmler gerekir. Bu filmler sadece arthouse dediğimiz bağımsız filmler de değildir üstelik. Bu, ticarisinden, sanatsalından, politiğinden tutunda deneysel filmine kadar kapsamlı bir olgu. Dolayısıyla, film yapmak isteyen insanların tek tutuna bildikleri dal, fon ve yapım destekleri oluyor. Türkiye’de sinemanın gelişiminden söz açılacaksa kitlesel fonlama ve festivallerin düzenlendiği Pitching Platformları büyük söz sahibi.

Sonuç olarak, tüm zorluklara rağmen; Sinemamızın şahane serserilere ihtiyacı var. Çocuklar gibi sevdiğimiz sinema camiasında devler gibi ızdırap çekeceğiz. Damarlarımızda engin sinema rüzgarları esecek. Savaşlara, açlıklara, yalnızlığınıza rağmen anamızdan sinemacı doğduk. Neyleyelim!

Sabri Ocak

Sinematografiye inanın!